طراحی و تدوین مدل مناسب سنجش سرمایه فکری در نظام آموزش عالی ایران

مطالعه حاضر از نوع پیمایشی است که در سال 91 در سطح دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کشور انجام گرفت نمونه تحقیق مشتمل بر دو گروه بود: الف) 20 نفر از خبرگان دانشگاهی که حداقل یک کار تحقیقاتی یا کتاب در زمینه سرمایه فکری را دارا بوده اند و به صورت هدفمند انتخاب شده بودند و ب) 350 نفری از اعضاء هیئت علمی دانشگاههای دولتی کشور که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر طیف پنج گزینه ای لیکرت از خیلی کم تا خیلی زیاد استفاد، شد. و عناصر سرمایه فکری را در سه بعد سرمایه انسانی، ساختاری و رابطه ای به انضام مولفه های مربوطه مورد بررسی قرار گرفت. برای تحزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری شامل همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه فکری و عملکرد دانشگاهی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و میزان همبستگی بین عملکرد نظام دانشگاهی با سرمایه انسانی(662/0) و سرمایه رابطه ای(18/0) در سطح معناداری(01/0p< ) مثبت و معنادار و با سرمایه ساختاری(13/0) در سطح معناداری(01/0p< ) مثبت و معنادار است. همچنین وضعیت موجود دانشگاهها در ابعاد سرمایه انسانی، ساختاری و رابطه ای با همدیگر متفاوت است.